Ultiem intiem

Ultiem intiem

Intimiteit. De één gruwelt van het woord, de ander ziet witte stranden, hand in hand voor zich en weer een ander ervaart intimiteit als verbondenheid zonder uiterlijke vormen.

Intimiteit is een van onze eerste levensbehoeften, bijna zoiets als de behoefte aan eten en drinken. Want dat je zonder intimiteit dood gaat is misschien iets te heftig uitgedrukt, maar onze kwaliteit van leven verbetert sterk als we in ons leven (voldoende) intimiteit ervaren. Een intieme relatie is goed voor ons. Maar dat betekent niet dat we ons er gemakkelijk aan overgeven. Wat houdt ons dan tegen? En kun je intimiteit leren?

Intimiteit stilt ons verlangen om echt gekend te worden

Intimiteit

Tja, wat is intimiteit nu eigenlijk? Het woord intimiteit kom uit het Latijnse in en timere, wat zoiets betekent als ‘heb geen angst’. Voor de meeste mensen is het een diepe gevoel van verbondenheid met de ander. En om deze nabijheid aan te gaan, is het voorwaarde dat we door onze angsten heengaan. Eigenlijk is intimiteit de veilige basis van waaruit we anderen toestaan in onszelf te laten kijken. Dit kan lichamelijk zijn, emotioneel, intellectueel of spiritueel. Openheid, kwetsbaarheid en eerlijkheid zijn daarbij sleutelwoorden.

Intimiteit is vooral ook emotionele dichtbijheid. Deze vorm van intimiteit is lastiger te bereiken dan lichamelijke intimiteit. Het vraagt om maskers afzetten, schilden laten zakken en daarin te delen in gevoelens, angsten, dromen, pijn plekken en daarmee ook onze kwetsbare zelf te laten zien.

Vraag mensen wanneer ze zich het meest intiem voelen en ze komen met uiteenlopende situaties. ‘Het ontstaat als ik me niet gedwongen voel me anders voor te doen dan ik ben’ zegt de een. ‘Als ik het idee heb dat we elkaar over en weer begrijpen,’ zegt de ander. En terwijl de een zich het meest intiem voelt bij de persoon met wie ze vrijt, is er voor de ander niets intiemer dan het letterlijk samen slapen.

Compleet voelen

Een mooi praktijkvoorbeeld over hoe intimiteit ervaren wordt als emotionele verbondenheid, illustreert het verhaal van Jose en Anja. Zij melden zich aan voor relatie gesprekken omdat zij er naar eigen zeggen even niet uitkomen samen. Tegenover zitten twee zelfverzekerd ogende vrouwen van begin 50. Als zij hun verhaal vertellen, word ik geraakt door de kracht ervan. Zowel Anja als Jose zijn  getrouwd met een man en samen hebben ze sinds 15 jaar een relatie. De mannen in hun leven zijn op de hoogte en hebben geaccepteerd dat zij dit intieme leven delen. De vrouwen geven aan dat hun relatie van groot belang is om zich als vrouw compleet te voelen. Zij dragen elkaar, zo omschrijven ze het zelf. Er hangt momenteel echter een donkere wolk boven deze relatie; ze dreigen het gevoel van verbondenheid met elkaar te verliezen.
Anja heeft te horen gekregen dat ze een ernstige hartafwijking heeft. Anja doet er alles aan om haar leven zodanig in te richten dat het haar hartfalen ontziet. Jose daarentegen leeft nu met een grote angst dat ze Anja gaat verliezen. Niet alleen als haar intieme partner maar ook bang haar te  gaan verliezen aan de zorg van haar echtgenoot. Ze lijken elkaar in dit stuk niet te bereiken. Anja voelt het als een zware last te weten dat haar ziekte zoveel angst bij haar geliefde teweeg brengt terwijl Jose het gevoel heeft geen recht te hebben op alle emoties die ze voelt, laat staan deze uit te spreken.

Geen vanzelfsprekendheid

Intimiteit is niet iets vanzelfsprekend. In de liefde draait het om vertrouwen, respecteren en de verschillen accepteren en waarderen. Maar in diezelfde liefde is een relatie pas intiem wanneer we de bereidheid hebben elkaar werkelijk te willen ontmoeten. In het geval van Anja en Jose, die zichtbaar veel van elkaar houden, lijkt het slechte nieuws over ziek zijn ervoor te zorgen dat zij elkaar tijdelijk niet bereiken. Even spreken ze niet dezelfde taal, lukt het hen niet de emotionele boodschap bij elkaar te horen. Met elk poging tot een gesprek hierover, neemt hun onmacht toe en cirkelen ze in de rondte. Gelukkig hebben ze dat bijtijds in de gaten.

Werkwoorden

Wat de vraag van deze vrouwen zo mooi maakt, is dat zij snappen dat zij zonder het herstellen van de emotionele intimiteit zich niet volledig voelen. Zij begrijpen als geen ander dat een Relatie en Intimiteit werkwoorden zijn. Zij hebben een lange weg afgelegd in het vinden van een vorm waarin ze de beste versie van zichzelf konden worden. Ze hadden en hebben elkaar nodig. Of zoals ze het zelf omschrijven; ‘door elkaar te ontdekken, leerden we onszelf kennen’. Uiteindelijk is dat wat we nodig hebben in partnerschap; iemand om ons compleet te voelen en zo het mooiste uit onszelf te halen. Intimiteit stilt ons verlangen om echt gekend te worden.

Met EFT lijkt de stap voor Anja en Jose om hun intieme band te herstellen, dichterbij. Sinds enige tijd werken wij o.a. vanuit de principes uit Emotional Focused Therapy. Een relatieprogramma waarbij drie elementen de basis vormen voor meer emotionele verbondenheid in de relatie. Kan ik je bereiken? Kan ik erop vertrouwen dat je je openstelt voor mij? Weet ik dat je me in mijn waarde laat en dicht bij mij blijft? De praktijk wijst uit dat we wel kiezen voor een intieme relatie maar we vaker blijven steken in het delen van dagelijkse ervaringen, feiten, meningen en minder aandacht besteden aan het delen van onze diepere angsten, mogelijke faalgevoelens en de behoeftes die we voelen.

Intimiteit is elkaar echt ontmoeten

Eerlijk

Het aangaan van een intieme relatie maakt ons eerlijk. Het voorziet in een spiegel die wenselijk is om onszelf te zien voor wie we werkelijk zijn. Zonder die relatie kunnen we onszelf van alles wijs maken over onszelf. Hoe meer we van onszelf aan de ander laten zien, des te beter we onszelf leren kennen en des te beter we in staat zijn intimiteit te ervaren.

Een intieme relatie zorgt er dus voor dat we onze illusies opgeven en plaats gemaakt wordt voor een minder perfecte maar echte realiteit. Het probleem in de realiteit is dat we over het algemeen bang zijn om onszelf te laten zien, bang om niet geliefd te worden. Maar hoe kunnen we ooit geliefd zijn als we onszelf niet laten zien aan de ander? Onszelf niet laten zien betekent het ontberen van ware intimiteit. De mate waarin we onszelf laten zien aan de ander is precies de mate waarin we intimiteit ervaren en aankunnen.

Paradox

We willen allemaal geliefd zijn om wie we zijn maar de bereidheid om te laten zien wie we zijn, ontbreekt vaak door onze angst voor de afwijzing. Hier hebben we een voor ons bekende cirkel te pakken; we verlangen naar intimiteit, we rennen ervoor weg uit angst voor de afwijzing, we vertellen onszelf dat we vrij willen zijn van emotionele banden en vervolgens worden we onze eigen slaaf van het een of ander; vele relaties, alcohol, koopziek, overeten of drugsgebruik om maar eens een paar verslavingen te noemen. Allemaal verwijst dit naar het ontbreken van enige vorm van ware intimiteit. Hoe dat zo? Omdat verslavingsgedrag ons in een denkbeeldige wereld houdt terwijl intimiteit ons daar juist uit haalt.

In een intieme relatie maken illusies plaats voor een echte realiteit

Anja en Jose verblijven wel degelijk in de realiteit en deze liet hen zien dat ingrijpend nieuws zoals ziekte zo’n sterke kracht heeft, dat het tot een relatietrauma kan komen. Uiteindelijk lukte het hen om de cirkel waarin ze zaten, te herkennen en erbij stil te staan. Ze leerden om hun angsten en behoeften aan elkaar kenbaar te maken zonder dat het perse tot een oplossing leidde. De bereidheid elkaar echt te zien en te horen was genoeg om de intimiteit te herstellen.

Samen op de intimiteitsreis

Hoe ga je meer intimiteit ervaren in gezelschap van de ander? De eerste stapis altijd om eerst de intimiteit met jezelf aan te gaan. En de enige manier hiervoor is tijd alleen doorbrengen. Elke keer opnieuw jezelf herontdekken zodat je daarna samen verder op reis kunt. Dat maakt echte intimiteit ook een ingewikkeld en langzaam proces. Het vraagt van ons stukken van onszelf met anderen te delen én je eigen identiteit te behouden. In een intieme relatie geef je jezelf dus niet weg en je offert je al helemaal niet op. Nee, je blijft je bewust van je eigen ‘Ik’, dat zowel gescheiden is van als een verbinding aangaat mét de ander. Denk nooit dat je jezelf en je geliefde door en door kent. Het ontvouwen van wie jij en de ander is – samen – is een proces wat misschien wel een leven lang in beweging is.

Focus op wat goed is in je relatie. Dat bevordert intimiteit

 Kun je intimiteit leren? JA! Leven betekent keuzes maken. Met elke keuze die we maken hebben we de intentie om een betere versie van onszelf te worden. Dit geldt voor studiekeuze, partnerkeuze, keuzes ten aanzien van waar en hoe we willen wonen, keuzes ten aanzien van onze persoonlijke ontwikkeling en zelfs de keuzes die we bewust of onbewust maken met betrekking tot familie en vrienden. Wil je groeien in emotionele intimiteit dan vraagt het oefening. Eigenlijk niet anders dan bij het vergroten van seksuele intimiteit. DOEN! Ga die relationele reis aan van ik, jij naar wij samen. Hoe doe je dat? T is een reis die voor iedereen anders is maar voor ons allemaal tijd, ruimte en aandacht vraagt. Een langzame beweging. Toch kunnen we je een aantal handvatten aanreiken. Vooraf is het handig jezelf een aantal eerlijke vragen te stellen:

Ben ik echt bereid alles van mezelf te laten zien? Ook mijn pijn, onzekerheden en kwetsbare kanten? En als ik mezelf laat zien, is het dan hoe de werkelijkheid is of voeg ik er hier en daar wat glitter aan toe? Is degene met wie ik een intieme relatie aanga, ook degene die dat met mij wil? Zo ja, hebben jullie dan dezelfde uitgangspunten van waaruit jullie de relationele reis voortzetten?

Intimiteit vraagt om bewustzijn en daarnaar handelen. Bespreek met je geliefde hoe de verhouding tussen ‘ik’ en ‘wij’ voelt. Oftewel de tijd en aandacht die je geeft aan jouzelf en aan jullie samen, is deze zoals je het je wenst of heb jij andere behoeften? Om te voorkomen dat de een zich teveel geclaimd voelt en de ander zich teveel in de steek gelaten, is het belangrijk om het hierover te hebben. Stem af op elkaars behoeften zonder  jouw eigenheid te verliezen.

De kwaliteit van intimiteit wordt beter als je samen focust op wat goed gaat in plaats waar we over klagen. Waar richt jij je aandacht op? Neem je eens voor een paar dagen je blikveld alleen te richten op datgene in je geliefde wat je blij stemt, spreek je uit en ervaar eens hoe het jullie samenzijn beïnvloedt.

Het vergroten van intimiteit gaat niet zonder momenten waarop je gekwetst wordt. In plaats van je afwerend op te stellen, vertel je je geliefde wat er gebeurt op het moment dat je dit voelt. Bijvoorbeeld: ‘Ik merk dat ik me geraakt voel door wat je nu zegt. Kunnen we hier even bij stilstaan?’ Hierdoor vraag je aandacht van je geliefde voor wat je voelt en een luisterhouding die gericht is op herstel en niet op gelijk krijgen.

Zorg dat je tijd met elkaar doorbrengt om te vrijen. Leg deze tijd desnoods vast in je agenda. Onze seksuele relatie is een belangrijke spiegel voor de mate waarin we veiligheid en vertrouwen ervaren Hoe veiliger je je emotioneel voelt bij je geliefde, des te meer je jezelf durft te laten zien in je seksuele fantasieën en hoe groter de kans op een bevredigende intieme relatie.

Intimiteit in de relatie is ons vervoersmiddel om tot de beste versie van onszelf te komen. Door de ogen van de ander leren we veel over onszelf. Welk vervoersmiddel je ook kiest,  wat je bestemming ook is, geniet van de reis en schroom niet om onbekende weggetjes in te slaan.

Gelukkig! Ik ben single

Gelukkig! Ik ben single

Iedereen is single. Hoewel we hopen op, verlangen naar en bidden voor die ene ware andere, is onze natuurlijke staat van zijn ons alleen zijn. We hebben ouders, broers en/of zussen, vriendschappen en geliefden, maar er is niemand die onze alleenheid opheft. Niemand kruipt in onze huid en niemand voelt exact wat wij voelen. En dat is maar goed ook. Ons alleen zijn is hét moment om uit te vinden waar we naartoe willen in ons leven en wie we zijn. Er is geen omstandigheid die zó geschikt is om te ontdekken, te ervaren en in beweging te zijn. Omarm het gegeven dat je één persoon bent, alleen in je uniekheid, alleen in alles wat je voelt en denkt. Een wereld van vrijheid, rust en zelf-acceptatie ligt voor handen. In dit artikel neem ik je mee in de waarden, lusten en lasten van het leven als single.

Het leven is niet bedoeld om onze tijd te verdoen met zoeken naar die ene ware.nHet leven is bestemd om de liefde van ons leven te vinden in onszelf.

Kattenvrouwtje

Tegenover me zit Marit, een vrouw van begin dertig. Ze is in tranen als ze vertelt dat haar relatie onlangs is geëindigd. Met wat doorvragen blijkt dat de pijn die ze ervaart vooral gerelateerd is aan de angst om alleen te blijven. Ze zegt letterlijk: ‘Ik wil mijn leven niet alleen doorbrengen en eindigen als een lelijke ouwe vrijster’. Die zag ik niet aankomen. Dat is dus wat oude mythen doen met jonge vrouwen die single zijn of worden. Het laat ons ook anno nu nog geloven dat als we niet in relatie zijn tot een geliefde, ons voorland is dat we lelijk en eenzaam oud worden. Het kattenvrouwtjesyndroom.

Het heeft weinig zin om haar te vertellen dat aan diezelfde tafel vrouwen van haar leeftijd zitten die ogenschijnlijk alles voor elkaar lijken te hebben – dus ook de relatie en zelfs kinderen – en in tranen zijn omdat ze zich afvragen of dit het nu allemaal is. We zijn kennelijk zo geconditioneerd met beelden dat een relatie ons gelukkig maakt, dat we er heel veel voor over hebben. Zelfs als het betekent dat we onszelf verliezen en elke morgen wakker worden naast de vrouw die niet goed voor ons is.

Minder compleet

Laten we eerlijk zijn. Op de lijst van grootste angsten prijkt – naast spreken in het openbaar, slangen, de dood en afwijzing – de angst voor het alleen zijn. We hebben kennelijk het idee dat als we alleen zijn, we minder compleet zijn. Het ‘er is iets mis met mij’ fenomeen. En om dat niet te hoeven voelen, nemen we genoegen met ‘beter iets dan niets’. We zijn simpelweg als de dood om alleen te blijven. Helaas. Het zorgt ervoor dat we in ongezonde relaties blijven hangen, trouwen en weer scheiden, het voor onszelf goedpraten en dat terwijl we ronddraaien in vicieuze cirkels. En ondertussen voelen we ons alleen. Maar we mogen dat niet voelen van onszelf. We hebben tenslotte die relatie. De meeste single vrouwen om mij heen zijn moedige, krachtige vrouwen die bewust in het leven staan en alles wat op hun pad komt, ten volste omarmen. Zij omringen zich met mensen om hen heen omwille van de aanvulling. Niet uit een behoefte of een tekort. Wat deze vrouwen gemeen hebben is dat ze begrijpen dat sommige stappen in het leven nou eenmaal beter alleen genomen kunnen worden. Om uit te zoeken waar ze naartoe willen en wie ze willen zijn. Zij geloven in de liefde, maar ze geloven vooral in zichzelf. Een wijze single vriendin sprak onlangs de voor mij magische woorden; ‘een behoeftig mens + een behoeftig mens maakt twee behoeftige mensen. Een tevreden mens + een tevreden mens maakt de optelsom van twee tevreden mensen. Welke hebben de meeste kans om in een langdurige relatie te verblijven denk je?’ Single door het leven gaan, gaat over tevredenheid, met jezelf in de eerste plaats en met de keuzes in je leven als vervolg daarop. Tenslotte moeten we het in het leven vooral hiervan hebben; van onszelf en de manier waarop we ons leven inrichten. Ongeacht of we alleen zijn of niet. Als we niet blij zijn met onszelf, niet blij zijn met wie we zijn en wat en waarom we doen wat we doen, bestaat de kans dat we noch onze draai vinden als single, noch in de relatie. In het laatste geval zullen we dan onze behoeften op het bordje van de ander leggen en vroeg of laat zitten we met de relationele brokken. En begint het riedeltje weer van vooraf aan.

Natuurlijk

De enige reden waarom single zijn zwaar kan aanvoelen, is door het sociale stigma dat heerst. Onafhankelijke vrouwen met zelfvertrouwen moeten wel dominant zijn en arrogant. Er moet wel iets mis met je zijn om nog alleen te zijn. Single zijn is wat mij betreft net zo natuurlijk als samenzijn. Het een is niet beter dan het ander – sterker nog; alleen-zijn en in relatie zijn, vullen elkaar aan. Als jij je leven als single op een betekenisvolle, vervullende manier kunt vormgeven, is de kans groter dat je ook in een relatie een gezond evenwicht vindt tussen ik-tijd en wij-tijd. Hoe kan het toch dat onze relationele status symbool staat voor de status in ons leven? Wat maakt dat in relatie zijn synoniem lijkt aan onze eigenwaarde? Hoe het ook zij, het beeld van de single is kleinburgerlijk en vervormd. Er zijn veel singles die een wezenlijke bijdrage leveren aan het geluksquotiënt. Inmiddels leven we in een samenleving waarin minstens net zoveel singles zijn als dat er gezinnen zijn. En toch houden we een maatschappij die georiënteerd is op meer dan één. Of we nu in de supermarkt lopen, een restaurant bezoeken of een hotel boeken. En dan spreek ik nog niet van de legio boeken die gaan over liefdesrelaties.

Meesterschap

Als je emotioneel krachtig genoeg bent en veilig in jezelf, zul je je realiseren dat een single bestaan je de gelegenheid geeft om volledig eigenaar te zijn van je eigen schema, je eigen leven en je eigen beslissingen. Je zult ervaren dat je in je alleenheid de kans vindt om te ontdekken wie je bent en dan hoef je niet meer buiten jezelf te kijken om te zien hoe waardevol jij zelf bent. Single zijn mag gevierd worden als meesterschap – het is de meest langdurige relatie die je ooit zult hebben. Als single vrouw ben je in de luxe positie om je eigen identiteit neer te zetten, zonder toestemming en zonder input van die ene ander. En bedenk je: je denkt niet na over wie je bent; je ervaart wie je bent door voluit te gaan. Je bent gepermitteerd fouten te maken. Je dromen na te jagen. De verkeerde afslag te nemen. Uit te zoeken waar je zo hard van moet lachen dat het aanstekelijk werkt. Je mag experimenteren en steeds weer opnieuw beginnen. Je hoeft je niet te verontschuldigen voor jouw verre van perfecte reis op weg naar daar waar jouw bestemming ligt. En realiseer je dit: een vrouw die zichzelf goed kent, is een vrouw die je graag wil kennen.

Verwerken

Ik realiseer me dat het pleidooi om van je periode in het land der alleenstaanden een leerzame en betekenisvolle reis te maken, makkelijker gezegd is dan gedaan. Voor de singles die uit een relatie komen, is alleen zijn een aanpassing die veelal gepaard gaat met weerstand. De overgang van samen naar alleen brengt veelal negatieve emoties met zich mee, waardoor het lastig is door de tranen heen te kijken naar wat de mogelijkheden zijn van het single zijn. En dat is oké. Om het single zijn te kunnen omarmen is het belangrijk eerst de aandacht te richten op het verwerken van de shock, de angst en eventuele boosheid. Anders blijf je waar je bent en zul je je mogelijk verliezen in seriële relaties. En mis je de kans op de relatie met jezelf.

Single zijn is net zo natuurlijk als samenzijn

Systeem

Febe is 39 jaar en leeft sinds vijf jaar als single. De laatste drie jaar is ze over deze status meer dan tevreden. Op haar 34ste realiseert Febe zich dat de relaties waaruit ze komt, redelijk kort duren (tussen de anderhalf en vier jaar) en dat haar aandeel daarin groot is. Heel groot. Haar ogen gaan pas echt open als haar beste vriend haar een patroon voorhoudt waarin ze keer op keer terecht komt; hevig verliefd in het begin – dit duurt een half jaar – dan neemt ze steeds meer ruimte in voor zichzelf om zich vervolgens fysiek en emotioneel af te wenden van de persoon waar ze op dat moment mee is. En alle keren dat Febe in dit proces zit, zorgt ze ervoor dat ze haar aandacht al weer op een ander heeft gericht. Zo hoeft ze in ieder geval niet alleen te zijn, voegt ze er zelf aan toe.

Febe besluit in therapie te gaan om uit te vinden wat er in haar systeem zit waardoor zij slechts kort in een relatie blijft en wat precies maakt dat ze het lastig vindt om alleen te zijn. Het wordt een proces waarin Febe zichzelf onder ogen komt, afrekent met de onveiligheid uit haar jeugd en bovendien leert om zichzelf lief te hebben. Gedurende deze periode heeft ze wel af en toe seks en daarover vertelt ze hoe het haar verbaast dat na één seksdate, sommigen maar blijven ‘plakken’. Ze zegt letterlijk; ‘het lijkt wel of in dat ene sekscontact de huwelijkse gelofte wordt uitgesproken’. Febe kiest ervoor alleen te blijven en haar leven te focussen op zichzelf, het verwezenlijken van wat voor haar belangrijk is en leuke dingen te doen met vrienden en familie. Inmiddels erkent ze wel dat ze ruimte voelt voor een andere vrouw in haar leven. ‘Ik heb mijn leven op orde. Ik weet wie ik ben en waar ik vandaan kom. Ik heb afgerekend met destructieve delen in mezelf en heb een integer en liefdevol netwerk om me heen.’ Febe voegt eraan toe dat ze wat ze nu voelt ten aanzien van een eventuele relatie, niet eerder gevoeld werd. Ze heeft geen haast en zoekt niet. Ze vertrouwt erop dat de partner die voor haar bestemd is, haar pad wel kruist. Tot die tijd heeft ze het goed met zichzelf. Febe straalt terwijl ze deze woorden uitspreekt.

Single zijn mag gevierd worden als meesterschap

Allergrootste nonsens

Als laatste wil ik nog één hardnekkige mythe ontmaskeren; single zijn en onafhankelijkheid. Velen geloven dat hoe langer je alleen bent, hoe lastiger het nog is de liefde in je leven toe te laten, een relatie aan te gaan. Bij dezen; de allergrootste nonsens. Liefde en relaties zijn twee heel verschillende thema’s. De liefde is geen relatie. Liefde gaat over de kwaliteit van geven vanuit je hart. Liefde is weten wie je bent en jouw zijn delen met liefdevolle anderen. Liefde is met een open hart naar jezelf toe bewegen en er voor anderen zijn. En als relatietherapeut heb ik deze vorm van liefde veelal verloren zien gaan in de context van een relatie. Happy singles zijn juist heel goed in staat om vanuit vrijheid lief te hebben. Een open hart betekent, dat ondanks tegenwind, je blijft doen wat je kunt om in beweging te blijven. In het single zijn hebben we aandacht voor onze innerlijke behoeften. Staan we bewust stil bij het goed voor onszelf zorgen. Het is een periode die bij uitstek geschikt is om te experimenteren wat bij ons past, wat we nodig hebben voor onszelf en waar we gelukkig van worden. Spendeer geen tijd aan je zorgen maken of je ooit nog wel die ene vrouw gaat ontmoeten. Het is een mentale valkuil die je gevangen houdt in hoop. Hoop die nergens naartoe leidt. Single zijn betekent juist het voluit benutten van je vrijheid. Single zijn voorziet in het vitale ervaren van jouw zijn. Het enige wat je ervoor hoeft te doen, is je status van alleen zijn optimaal benutten.