Rust willen we allemaal

Rust willen we allemaal

In de top 3 van meest gestelde hulpvragen staat met stip ‘rust’ bovenaan. Veel van mijn clienten willen rust. En wellicht geldt dit voor de meeste van ons. Een leven in rust. Weg van de hectiek, de chaos en vooral rust van zoveel negatieve emotie. Het leven is inderdaad een wervelstorm zo nu en dan. En voor sommigen vaker en heftiger dan voor anderen. Het is inherent aan het leven. Hoezeer verlangen we dan naar die rust. Toch is er iets met die wens om rust te vinden. Want het is evenzeer waar dat als we het dan rustig hebben, er wel weer iets gebeurt waardoor de rust verstoord wordt. Verslaafd aan onrust? Zoals we ook verslaafd kunnen zijn aan ons denken? Nee toch?! 

Sinds ik mij verdiep in de Cursus in Wonderen ben ik die vraag omtrent rust ervaren, opnieuw gaan doorwerken. Wat de Cursus erover zegt – vrij vertaald – is dat de onrust die we ervaren te maken heeft met de negatieve betekenis die we geven aan gebeurtenissen; ‘hij betaalt niet want hij zit me dwars’ of ‘ik ben kwaad op mijn vriendin want ze heeft me gekwetst’ of ‘iedereen is op vakantie en ik zit hier in mijn uppie alleen te zijn’. Het gevolg is dat we hierover onvrede ervaren en dat dit onrust brengt in onszelf. De Cursus geeft aan dat er geen verschil is in de mate waarin we onvrede ervaren. Onvrede is onvrede. Er bestaat niet zoiets als kleinere of grote onvrede. Alle gebeurtenissen die ons tot onvrede brengen, verstoren onze rust in dezelfde mate. 

Doordat we in de onrust die we ervaren onze focus naar buiten richten; ‘… als hij/zij nou eens dit of dat zouden doen of laten’ gaan we voorbij aan wat onze innerlijke onvrede is. Geloof je werkelijk dat je ex niet betaalt omdat hij je dwars wil zitten? Of is er misschien iets in jou waar je last van hebt dat je dit tot waarheid hebt gemaakt? Byron Katie zou op dit moment vragen: ‘hoe weet je dat het waar is?’ Als je rust wilt bewerkstelligen, weet dan dat het antwoord voor rust zich in jou bevindt.

Om nog één persoonlijke illustratie te geven: onlangs kreeg ik een berichtje van iemand die me dierbaar is. Ik gaf betekenis aan het berichtje op een manier die bij mij onbewust een angstig gevoel aanwakkerde. De betekenis was gebaseerd op eerdere ervaringen. Ik was die dag niet te genieten en kon mijn hoofd er niet bijhouden. Ik voelde lichte paniek en onrust in mijn lijf. Bang dat er iets zou gebeuren. Op het moment dat ik merkte hoe heftig ik reageerde op de betekenis die ik had gegeven aan het berichtje, maakte ik me ervan los. Ik vroeg me af of ik werkelijk in staat was om te weten wat het berichtje inhield. Wat maakte eigenlijk dat ik er überhaupt betekenis aan gaf? Controle? Dus kennelijk was ik ergens bang voor? Wat zorgt er in mij voor dat ik daar zoveel onrust bij voelde? En toen ik daar het antwoord op had, kon ik het loslaten. Die onrust ging over iets in mij waarop ik niet vertrouwde en had ik geprojecteerd op het berichtje. En ik ben alleen verantwoordelijk voor datgene wat zich in mij afspeelt. En alleen datgene wat zich in mij afspeelt, kan ik veranderen. 

Langdurig rust ervaren gaat dus niet over de omstandigheden beteugelen. Hoewel een stemmetje in mij nu wel zegt dat het erg fijn zou zijn als de omstandigheden meewerken. Integendeel. Rust vinden is het proces waarin we datgene wat we buiten onszelf leggen en leidt tot negatieve emotie, terughalen naar onszelf. Als we vervolgens vanuit een milde, zachte blik naar binnen kijken, zien we wat er zich in onszelf afspeelt en leren we alles in onszelf kennen. Dat zorgt voor rust. Iets waar we mogelijk nog geen oog voor hadden, krijgt nu de aandacht die het vraagt. Rust ontstaat wanneer angst ruimte maakt voor liefde.

En we leefden nog lang en gelukkig … toch?

En we leefden nog lang en gelukkig … toch?

Ons hele leven bestaat uit in relatie zijn.

Er was eens een meisje wiens leven kleur kreeg van dromen over later, trouwen met die ene prins. De prins die haar ten alle tijden begreep, er altijd voor haar was en haar aanbad. Een prins die haar hartstochtelijk over zijn knie boog en haar elke keer de kus gaf waar haar hart steeds weer van oversloeg … zo’n prins. Met deze wens ging het meisje op tocht, en hield bij elke potentiële man haar prinsenchecklist klaar. De eerste zeepbel van verwachtingen springt wanneer blijkt dat de prins of prinses van hetzelfde geslacht is. Zo zijn we niet grootgebracht. Maar volle goede moed stappen we alsnog samen met onze verliefdheid in een relatie en plakken we de checklist op de koelkast.

Wake-up call

Ons hele leven bestaat uit in-relatie-zijn-tot. En als we dan die ene, bijzondere liefde tegenkomen, degene die ons hart over laat slaan, staan we niet stil bij werken aan de relatie, het uitspreken van wensen en behoeften en vooral investeren in onszelf. In het begin worden we opgetild door de verliefdheid, de spanning van nieuwe sexuele ervaring en is alles rose, geurig en kleurig. Die begintijd heeft wel wat weg van een sprookje maar de wake-up call is soms indringend en luid. Voor we er erg in hebben, zitten we in een relatie die voortkabbelt, waarin we leuke momenten met elkaar beleven maar waarbij zowel de seks als de goede gesprekken tot het waakvlammetje zijn teruggebracht. Hoe komt dat nou en nog belangrijker, hoe krijgen we de relatie weer op het oude niveau?

Verantwoordelijkheid

Het klinkt als een cliché, maar om een gelukkige relatie te hebben, is het in de eerste plaats van belang dat je goed voor jezelf zorgt. Doe de dingen die je altijd al deed en waar je blij van wordt. Neem tijd en ruimte voor jezelf. Geluk in de liefde maak je namelijk zelf! Jij bent degene die verantwoordelijk is voor jouw emotionele gezondheid. Niemand anders kan dat voor jou doen. En daar gaat het nog wel eens mis in relaties. Stel elkaar eens de vraag; wat is van jou en wat is van mij? als het gaat om verantwoordelijkheid nemen.

De mate waarin we de ander verantwoordelijk maken voor ons geluk, is de mate waarin we ons leven als ongelukkig ervaren.

Duurzame bron

Het is niet de relatie die ons gelukkig maakt, het is een gelukkige relatie die bijdraagt aan een gelukkig leven. Dat lijkt bijna een open deur, maar is het niet. Een relatie is een verschijnsel met twee gezichten, waar ieder een heel andere kant opkijkt. Terwijl een gelukkige relatie een van de belangrijkste geluksfactoren is, is een ongelukkige relatie een van de belangrijkste factoren van ongelukkig en ongezond zijn.Dat roept een cruciale vraag op. Wat verhoogt de kans dat een relatie een duurzame geluksbron wordt? Oefenen, in de zin van eerst een tijdlang samenwonen en dan trouwen, helpt daarbij niet. Ook het krijgen van kinderen, goede baan, mooie auto is ook geen garantie voor een duurzame relatie. Het antwoord luidt: persoonlijkheid en communicatie.

Ja maar

Jij hebt er echt alles aan gedaan om haar duidelijk te maken dat …. en zij begrijpt er niks van, luistert niet naar je en blijft maar doorgaan met haar vervelende of irritante insinuaties/aantijgingen. De crux is dat je haar niet hoeft te veranderen maar dat dit over jou gaat. Hoor je jezelf in gedachten de ja-maars opdreunen? Ja maar wat als mijn partner zich nooit aan haar afspraken houdt. Of: Wat als mijn partner altijd maar met haar werk bezig is, nooit opruimt en nooit tijd voor mij heeft? In al dit soort situaties gaat jouw probleem nog steeds niet om de ander maar om jou. Jij hebt in die situatie iets te doen of te laten wat je niet doet of niet laat.

Patrijspoort


De wereld is altijd een spiegel van jezelf en je kunt er alleen maar in tegenkomen wat in jouw wereldbeeld past. Daarbij is je beeld van de werkelijkheid, voor zover er überhaupt een werkelijkheid bestaat sterk vertekend. Je kijkt als het ware door een patrijspoortje naar die werkelijkheid en ziet er maar een beperkt deel van. Jouw partner en alle andere mensen kijken ook door een patrijspoortje naar diezelfde werkelijkheid en zien hele andere dingen dan jij ziet. Dat komt omdat datgene wat je hebt geleerd waar te nemen gefilterd wordt door alle ervaringen die je in je leven hebt opgedaan en waaraan je een bepaalde betekenis hebt gegeven. Het simpele bewustzijn dat jouw werkelijkheid een andere is dan die van de ander, kan al maken dat je anders naar je situatie kunt kijken.

De mate waarin we beiden bereid zijn te investeren in onze relatie is tevens de uitkomst van de mate waarin we een gelukkige relatie ervaren.

Basisvoorwaarden

Kent jouw geliefde jouw diepste angsten, deel e in je hoop en dromen over het leven? Praten jullie over de toekomst samen en delen jullie een gezamenlijke interesse? De basisvoorwaarden van een gelukkige relatie zijn de investeringen die je doet in tijd, energie, loyaliteit en aandacht en de mate waarin je jezelf laat zien aan je geliefde. Hoe meer je laat zien van jezelf, hoe kwetsbaarder je ook bent. In deze kwetsbaarheid zit zowel de belangrijkste kern van geluk samen, maar ook het risico van de pijn. Waar kies je voor? De veilige weg of de gelukkige, intieme weg?

[/vc_column_text][vc_column_text]

Ik zorg voor mij. Jij zorgt voor jou en Samen zorgen we voor de relatie.

Mentaal kasboek

Liefde is onvoorwaardelijk toch? Dat zou een hele mooie werkelijkheid zijn, maar het is slechts een klein deel van de waarheid. We geven vaak aan de ander, niet voor de ander maar voor onszelf. Zo vullen we onvervulde behoeftes op. Hierdoor ontstaat spanning op de balans tussen geven en ontvangen. Er komen mentale kasboeken op tafel en nog erger, de focus wordt verlegd op krijgen in plaats van geven. Heb je dit mechanisme ook verwerkt gezien in een sprookje?

Belangrijk


Als we volledig open staan om in de eerste plaats onszelf als het centrale middelpunt van belangrijk te zien, ontstaat veel meer ruimte om te geven om het geven. Je eigen behoeften wordt namelijk al gezorgd, door jouzelf. Als dat het geval is, kun je dat ontbijtje op bed brengen, een luisterend oor bieden als je lief daarom vraagt, een leuk weekend cadeau doen omdat jij dat wilt en niet omdat de ander dat verwacht. En nog fijner, ons kasboek van geven en ontvangen blijft in de pocket.

Geluk in je relatie. Een toverbrouwsel van een liefdevol sprookje met een korrel zeezout en confronterende waarheden met een roze randje alsjeblieft! Het beste nieuws wat wij je kunnen geven is dat je blij mag zijn dat Jij het bent die kan kiezen voor een gelukkige relatie. Het enige wat je hoeft te doen is je op een liefdevolle manier verhouden tot je geliefde.
Oefening baart Liefde

Oefening baart Liefde

Hoe komt het toch kan dat relaties tussen twee vrouwen vaak intens en liefdevol zijn maar op langere termijn tóch niet stand houden. Wat gaat er mis? En welke patronen volgen wij vrouwen daarin? Heeft het te maken met de gevoeligheid van veel vrouwen? Of uitgesproken karakters?

Om deze vraag beantwoord te krijgen, leg ik een voorbeeld uit de praktijk langs de meetlat van de relationele dynamiek tussen vrouwen: Als haar partner Els thuiskomt met de mededeling dat ze verliefd is geworden op een ander, realiseert Agaath zich dat ze niet goed heeft opgelet in hun relatie. Al jaren lijkt alles goed te gaan. Het nieuws komt als donderslag bij heldere hemel voor Agaath. Achteraf vraagt ze zich af waar de liefde al die tijd was? Welke bijdrage heeft zij geleverd aan hun liefde én aan de breuk?
Agaath en Els hebben zo hun onenigheid, hun strijd. Ze vechten mild over de simpelste zaken. Agaath praat te veel, Els te weinig. Els is te weinig thuis, Agaath wil te veel. Toch genieten ze van elkaars gezelschap. Ze vrijen minder frequent dan vroeger, met minder passie, maar er is zeker wel intimiteit. Als ze thuiskomen van het werk kussen ze elkaar, zijn ze blij om elkaar te zien.

Ze eten altijd samen, spreken dan de dag door en de avonden brengen ze regelmatig in elkaars gezelschap door. Niets dramatisch. Het leven zoals velen van ons dat wel in meer of mindere mate herkennen.Recent komt Agaath erachter dat ze in slaap gesukkeld is binnen haar relatie met Els. Ze heeft voor haar gevoel niet de interesse in de relatie verloren, ze is de interesse in zichzelf verloren. In haar eigen leven. In de dingen die voor haar belangrijk zijn. Agaath realiseert zich dat ze veel van zichzelf heeft ingeleverd ten behoeve van de relatie. Denkt ze.

De mate waarin jij jezelf laat zien in de relatie en de mate waarin jij de relatie waardeert zijn belangrijk en liggen in elkaars verlengde.

Hoe weinig we ook écht weten over de liefde en geluk, we weten meestal wel dat het gedrag van de ander niet bepalend is voor ons welbevinden.Wij zijn er zelf verantwoordelijk voor om zorg en aandacht aan onszelf te besteden ongeacht anderen en ongeacht de externe omstandigheden waarin we ons begeven.Elke relatie begint met de relatie die we met onszelf hebben. Als we niet in verbinding staan met onze eigen kern, dan hebben we niets wat ons kan verbinden met de ander. Het gaat er nooit om wat de ander doet. Centraal staat vooral de vraag: hoe zie je jezelf in relatie met jezelf en met de ander en is dat wie je wilt zijn? Ben je jouw leven en jouw relatie aan het vormgeven op de manier zoals jij je dat wenst?

Ondersteunt jouw gedrag naar buiten toe dat wat je zegt te willen? En laten we eerlijk zijn. Het is voor ons vrouwen best een ingewikkelde opgave om in verbinding te blijven met onze kern. De meesten van ons zijn opgegroeid met de onbewuste overtuiging dat we dienstbaar moeten zijn en dat zorg voor de ander onze primaire levenstaak is. Veel vrouwen die ik spreek ervaren goed voor zichzelf zorgen en zichzelf centraal stellen als egoïstisch. Niets is minder waar. Goed voor jezelf zorgen is dé manier om een gezonde relatie te onderhouden. Als je jezelf waardevol acht en liefdevol naar jezelf bent, heb je simpelweg meer te geven aan anderen.

Lesbische en biseksuele vrouwen ook nog eens een minderheid. In onze opvoeding is hetero zijn nog steeds de normen homoseksualiteit afwijkend. Zie binnen een dergelijke maatschappelijke context jezelf maar eens én waardevol te vinden – voor jezelf te gaan staan – én een gezonde en goede relatie te onderhouden. Gelukkig zien we hierin steeds meer veranderen en ontwikkelen de lesbiennes en biseksuele vrouwen van nu een groter zelfbewustzijn.

De mate waarin jij jezelf laat zien in de relatie en de mate waarin jij de relatie waardeert zijn belangrijk en liggen in elkaars verlengde. Maar om jezelf te laten zien moet je kwetsbaar durven zijn, en dit vraagt om volledige acceptatie van jezelf. Dat is een relationele wetmatigheid; schenk aandacht aan jezelf, aan wie je bent en waar je voor staat in het leven. Als je dat kunt, schenk je jezelf liefde en wordt het makkelijker om te geven in je relatie. Je kwetsbaar durven tonen is een belangrijk onderdeel van geven. Veelal vinden we dit lastig omdat het ons een onveilig gevoel kan geven. Maar vaker staan onzekerheden in de weg. Begin je al verbindingen te zien die leiden naar een fijne, gezonde relatie? Als relatietherapeute is mijn ervaring met vrouwenstellen dat ik voornamelijk drie typen relaties voorbij zie komen;
Hoe komt het toch dat relaties tussen tweevrouwen vaak intens en liefdevol zijn, maar op langere termijn tóch niet stand houden. Wat gaat er mis? En welke patronen volgen wij vrouwen daarin? Heeft het te maken met de gevoeligheid van veel vrouwen? Of uitgesproken karakters?

De éénrichtingsverkeer relatie

De ene partner zorgt voor de ander onder het mom van ‘als ik voor jou kan zorgen, voel ik me gelukkig’. En de andere partner laat zich dat wel gevallen. Geen van beiden heeft echter oog voor de aandacht die de relatie vraagt. Het is een ongezonde situatie omdat de verzorgende zichzelf steeds kleiner maakt en weinig of geen aandacht meer heeft voor zichzelf. Ze is volkomen afhankelijk van de mate waarin de andere partner de zorg ontvangt. De basis van de relatie wordt slechts gevormd door de behoeften van één partner; degene die de zorg ontvangt. In dergelijke relaties wordt over het algemeen al snel besloten te gaan samenwonen, waarbij het overigens niet altijd een bewuste keuze is. De een trekt bij de ander in, en voor ze het zich écht bewust zijn, delen zij een leven samen en een huishouden.

De parallele relatie

De ene partner zorgt voor zichzelf en de ander doet hetzelfde. Ook in deze relatie wordt niet voor de relatie zelf gezorgd. In deze relatie staan onafhankelijkheid, kracht en de vaardigheid om voor zichzelf te zorgen, hoog in de lijst van waarden. Over het algemeen hebben deze partners een druk sociaal leven en ze spenderen op elkaar en het gevoel van verbinding is niet groot. Generaliserend kan gesteld worden dat deze stellen vaker apart van elkaar wonen dan samen. En als ze samen-wonen, draaien ze vaker dan andere typen stellen, hun eigen programma. Deze stellen hebben geen hoog oplopende conflicten – emoties spelen minder een rol – en de intimiteit zoeken ze vaker buiten de relatie bijvoorbeeld in het contact met familie, dan dat ze dit bij elkaar vinden.

De versmolten relatie

De partners zorgen voor elkaar maar niet voor de relatie. In een dergelijke relatie zijn de partners zo versmolten met elkaar dat het niet geheel duidelijk meer is waarin de eigenheid en de verschillen zitten. Beslissingen nemen is bijvoorbeeld een probleem aangezien de partners meer gericht zijn in het plezieren van elkaar, dan in het delen van wat ze nodig hebben voor zichzelf. De mate waarin wordt gehouden van de ander is dezelfde mate waarin de partner zichzelf wegcijfert – opoffert – als bewijs van de liefde. De ander heeft absolute prioriteit, veelal ten koste van zelfwaardering en zelfzorg. Deze vrouwen schenken weinig of geen tijd en aandacht aan zichzelf.

Uiteindelijk komen vrouwen in een dergelijke relatie veelal in boosheid en verzet terecht. Jezelf wegcijferen is namelijk iets anders dan geven. Bij wegcijferen wil je er iets voor terug; dezelfde zorg die jij aan die ander geeft. Er wordt als het ware een mentaal lijstje bijgehouden over het geven en nemen. Als dat uit balans is, ontstaat er destructieve boosheid. Mijn ervaring met vrouwen in een versmolten relatie is, dat als het éénmaal scheef zit, vaak veel boosheid aan de oppervlakte komt. Dé uiting van het verzet om nog langer in deze ‘de ander is meer waard dan ikzelf’ relatie te verblijven. Ook deze stellen kiezen er over het algemeen voor om snel samen te wonen. Ditmaal bewust. Het kan soms jaren duren voordat het dysfunctionele patroon waarin ze zitten naar de oppervlakte komt. Maar vroeger of later komt het. Mogelijk een beetje herkenning in alle drie de bovenstaande voorbeelden? Wat er in ieder geval mist in bovenstaande voorbeelden, is balans. Elke relatie bestaat uit twee mensen met unieke behoeften en wensen. En deze vragen erom alle ruimte te krijgen. Zichtbaar te zijn, en door beide partners geaccepteerd te worden. Alleen dán zijn we in staat om op een gezonde manier voor onze relatie te zorgen.

‘Relaties zijn bedoeld om ons te verbinden. Niet om ons gelukkig te maken’

Een gezonde relatie is de uitkomst van twee mensen die van elkaar houden en daarbinnen bewust keuzes maken om emotioneel, fysiek, psychologische en spiritueel in zichzelf te investeren, en deze als input te gebruiken om het een gedeelde ervaring te maken binnen de relatie. Daarmee verdiept ook de relatie zich. Het is een wederkerig proces. Je kunt ook zeggen dat de relatie het fundament is van waaruit je samen de verdieping in jezelf opzoekt. In ieder geval gaat het erom dat je de commitment aangaat met jezelf én met de relatie. Niet met de ander. Alleen dan groei je naar meer eigenheid als vrouw en wordt de relatie een aanvulling op wie jij bent in plaats van een invulling van wie jij niet bent. Vrouwenstellen in het bijzonder worden uitgedaagd in het balanceren tussen persoonlijke voorkeuren en de wijze waarop zij hun samenzijn vormgeven. De uitdaging zit vooral in het stellen van grenzen, door de gevoeligheid die vrouwen hebben ten aanzien van afstand en nabijheid. Of liever gezegd; alleen versus samen. Zodra de ene partner meer haar individuele ruimte gaat opeisen – meer richting het leven dat zij had vóór de relatie – kan dat bij de andere partner een angstige reactie teweeg brengen. De basis voor een ongezonde voortgang van de relatie ligt dan op de loer. Nodig is wederzijds begrip, en daarmee openheid en ruimte voor de wensen en gevoelens, wat er met beiden gebeurt als dit gaande is. Het zou mij niet verbazen als dit mechanisme ten grondslag ligt aan de vele lesbische relaties die uiteindelijk eindigen.

Wil je liefde? Geef liefde!

Terug naar Agaath en Els. Tijdens een individuele sessie met Agaath komt zij er achter dat ze zich grotendeels is gaan voegen naar Els. Ze is zich gaan aanpassen aan haar wensen en behoeften. Daarbij voorbijgaand aan wat zijzelf nodig had. Hoewel ze dacht dat ze hiermee investeerde in hun relatie, was ze in werkelijkheid Els aan het ‘pleasen’. Een zware belasting voor Els; zij ging zich onbewust verantwoordelijk voelen voor het Wel-Zijn van Agaath. Hierdoor ging Els zich terugtrekken waardoor Agaath nog meer uit de kast ging trekken om Els tevreden te stemmen. Een patroon dat uiteindelijk doorbroken wordt als Els de ultieme uitvlucht vindt; verliefd worden op een ander. En het roept vast een verbazing op als ik zeg dat Els, als ze met zichzelf niet een aantal zaken op orde krijgt, in dezelfde patronen terecht komt in haar nieuwe relatie. Wat we ons vaak onvoldoende realiseren is dat we maar op twee zaken invloed hebben; onszelf en de relatie. Als we de focus leggen op onszelf – op onze eigen ontwikkeling en laten zien wie we zijn en daar verantwoordelijkheid voor nemen – geven we onze partner het mooiste cadeau dat we te bieden hebben; onszelf. Relaties zijn bedoeld om ons in verbinding te laten zijn, niet om ons gelukkig te maken. Gezonde relaties zijn de relaties waarin de partners goed voor zichzelf zorgen; ruimte innemen voor hun eigen wensen en behoeften, en daarin hun grenzen bewaken.

‘Je kunt ook zeggen dat de relatie het fundament is van waaruit je samen de verdieping in jezelf opzoekt’

  • Zorg ervoor dat je investeert in jezelf. Ken jezelf. Als je weet wie je bent, waar je natuurlijke grenzen liggen en wat jij belangrijk vindt, kun je hiervoor de ruimte innemen die je nodig hebt om je fijn te voelen binnen de relatie. Én dàt draagt weer bij tot meer aangaan met elkaar. In plaats van de oplossing te zoeken buiten de relatie had Els er beter aan gedaan energie te stoppen in het onder ogen komen bij zichzelf wat ze nodig had binnen de relatie met Agaath;
  • Accepteer en respecteer de ruimte die jouw partner nodig heeft om zich goed te voelen. Als het bij jou angstige gevoelens oproept – bijvoorbeeld omdat je je afgewezen voelt als de ander tijd spendeert met anderen – praat hier dan over met elkaar. Ook als je dat lastig vindt. Liefde maakt tenslotte moedig;
  • Laat jezelf zien. Om een gezonde relatie te onderhouden is het van belang dat je naast jouw wensen, behoeften en dromen ook je kwetsbaarheden, onzekerheden en angsten deelt met je partner. Hierdoor ontwikkelt de ander een ‘liefdesplattegrond’ van wie jij bent en hoe zich dat verhoudt tot onderwerpen binnen jullie relatie. Het verdiept niet alleen de mate van intimiteit maar geeft je partner bovenal een kader van waaruit jij jouw individuele keuzes kunt maken zonder dat dit invloed heeft op de kwaliteitsbeleving van jullie relatie.

Om de liefde te ervaren en daarin te kunnen geven, zijn twee mensen nodig. De relatie, waarbinnen de liefde haar weg vindt, vraagt om aandacht, onderhoud en commitment naar elkaar. Het is van belang dat er balans is tussen de investeringen in de relatie ten opzichte van investeringen die je doet in jezelf. Elke goede relatie begint met een goede relatie met jezelf. Hoe zit dat bij jou?

Het EGO voorbij

Het EGO voorbij

Het stoppen van de destructieve kracht van het oordeel begint bij bewustwording.

Graag zou ik schrijven over hoe vanzelf het gaat in relaties. Over hoe partners elkaar haarfijn aanvoelen en zo veel rekening met elkaar houden, dat we elkaar niet hoeven te kwetsen. Ik zou willen vertellen dat partners gaan voor de romantische liefde. Dat beeld over perfect, liefdevol en begrijpend naar elkaar. Helaas! In relatie zijn tot onze geliefde is een mooi gedeelte van ons leven en gecompliceerd tegelijkertijd.

Identificatie

Als we jong zijn leren we lezen en schrijven en krijgen we bovenal mee hoe de wereld in elkaar zit en wat er van ons wordt verwacht; de lessen over hoe het hoort. We zijn ons in de loop van de tijd gaan identificeren met het beeld dat we van onszelf hebben en hoe we ons leven horen te leiden. We hebben geleerd te geloven dat datgene wat we geleerd hebben over onszelf, is wie we zijn. En juist dat beeld over onszelf en het leven, geeft spanning in elke relatie. Jawel, in elke relatie. Alleen de mate waarin die spanning zich toont en vorm krijgt, zal per liefdesrelatie verschillen.Nadat de eerste gloed van het samen zijn wat afneemt, krijgen de partners vaste voeten aan de grond van hun relatie. Dit is de eerste gevaarlijke etappe! Wanneer de illusies, als onderdeel van de verliefdheid wegvallen, wordt de ware aard van de ander zichtbaar. In de verliefdheidsfase zag je alleen wat je wilde zien en nu zie je de realiteit: de ander is anders dan jij! Dat is het moment waarop EGO toeslaat.

Ego

Nadat de eerste gloed van het samen zijn wat afneemt, krijgen de partners vaste voet in hun relatie. Dit is de eerste gevaarlijke etappe! Wanneer de illusies als onderdeel van de verliefdheid wegvallen, wordt de ware aard van de ander zichtbaar. In de verliefdheidsfase zag je alleen wat je wilde zien en nu zie je de realiteit: de ander is anders dan jij! Dat is het moment waarop Ego toeslaat.

Kenmerkend voor Ego is dat zij altijd gelijk heeft. Ze kijkt vanuit het oordeel waarmee ze aangeeft dat verschillen niet okay zijn. Als jij vindt dat je altijd het voortouw moet nemen en daarmee concludeert dat je geliefde passief is, oordeel je over haar. Eigenlijk zegt jouw Ego ‘ik heb gelijk als ik zeg dat jij passief bent’. Zij zal er alles aan doen dit gelijk bevestigd te krijgen. Het anders zijn van je geliefde is niet het probleem. Jouw Ego die het belang van hoe het hoort benadrukt, is het probleem. Het Ego is zo geconditioneerd dat het verschillen tot nul wil reduceren. En hoe doet Ego dat? Juist door te oordelen over het verschil. Herken je dit? Wat je leuk en aantrekkelijk vond in de ander, wordt nu overschaduwd door datgene waar je van baalt. Je ziet steeds vaker datgene wat je niet leuk vindt aan haar, wat je liever anders zou willen zien. Ego zit op haar troon.

In relatiegesprekken is Ego een vaste en dominant aanwezige gespreksgenoot. Zo ook in de gesprekken met Ingrid en Jarno. Zij konden zich alleen nog maar uiten in verwijten naar elkaar. De mate van onveiligheid voorbij in hun relatie was inmiddels zo groot, dat ze dit patroon niet zelf konden doorbreken. Hun relatie die anderhalf jaar daarvoor uit liefde was begonnen, raakte verstikt in de macht om het gelijk; over wie beter wist hoe het hoorde in de relatie.

Het EGO is goed in het creëren van beelden over elkaar.

Trotse heerser

In een liefdesrelatie gaan de meeste meningsverschillen over geconditioneerde aspecten van jouzelf. Jij vindt dat zaken op een bepaalde manier moeten gebeuren, jouw geliefde denkt daar anders over. Jij vindt dat de ander zich maar moet schikken naar wat jij belangrijk vindt, de ander wil dat niet want tenslotte ga je niet iets doen voor degene die zo oordelend is. EGO is een trotse heerser en neemt geen enkele verantwoordelijkheid.

Ik hoor wel eens terug in gesprekken dat het de taak van de geliefde is om de ander te wijzen op tekortkomingen. Onder het mom van een spiegel voorhouden. Een spiegel voorhouden gaat echter over iemand in de waarde laten, respectvol en helpend zijn. Oordelen gaat over je eigen waarheid boven het welzijn van de ander stellen. Het zijn twee hele verschillende begrippen. Oordelen is het instrument van EGO, een spiegel voorhouden is het instrument van de liefde’.

Ik hoor wel eens terug in gesprekken dat het de taak van de geliefde is om de ander te wijzen op tekortkomingen. Onder het mom van een spiegel voorhouden. Een spiegel voorhouden gaat echter over iemand in de waarde laten, respectvol en helpend zijn. Oordelen gaat over je eigen waarheid boven het welzijn van de ander stellen. Het zijn twee hele verschillende begrippen. Oordelen is het instrument van EGO, een spiegel voorhouden is het instrument van de liefde.

Oordeel: ‘je denkt er nooit aan om uit jezelf de troep op te ruimen’ dat verwijst naar een gebrek in iemands karakter. Een spiegel voorhouden ‘schat denk je eraan dat je je spullen nog opruimt’ geeft veel meer ruimte voor de ander om te zijn wie die is, en dat is niet perse degene die de ander denkt dat zij is.
Gevarenzone: zinnen die helpend lijken maar eigenlijk een oordeel zijn die bedekt worden: ‘Schat, zou je niet wat minder gaan drinken’ of ‘ waarom liggen je kleren nog op het bed’ of ‘ heb je er wel eens aan gedacht om een coach in te schakelen?’ Vul zelf maar in welk oordeel daarin doorklinkt.

Invloed

De vraag is natuurlijk of gedaan krijgen wat jij vindt dat moet gebeuren belangrijker is dan de liefde de ruimte geven die het verdient. Iedereen die deze vraag voorgelegd krijgt, geeft daarop resoluut antwoord; NEE natuurlijk niet. En toch blijkt ons ego, onze geconditioneerde zelf in het dagelijks relationele leven veel invloed uit te oefenen.

De aanwezigheid van EGO wil niet zeggen dat er gebrek aan liefde is. Het zegt simpelweg dat je ideeën over hoe de liefde eruit moet zien en de verwachtingen die daarbij horen, belangrijker zijn voor je doen en laten dan het ‘gewoon’ laten zijn van de liefde. Wat voor mysterieus fenomeen dat ook moge zijn.
Als EGO van haar relationele troon is gevallen, komt er ruimte voor acceptatie, enthousiasme, humor, gelijkheid en gelijkwaardigheid. Dan hoef je niet tegen anderen te zeuren over de tekortkomingen van je geliefde maar praat je enthousiast, energiek en met respect over haar. Je hoeft dan niet te klagen over dat ze te weinig zegt dat ze van je houd. Want in de Liefde is dat in alles voelbaar en hoeft dat niet perse met woorden bekrachtigd te worden.

EGO is een trotse heerser en neemt geen enkele verantwoordelijkheid

Bewust

Het stoppen van de destructieve kracht van het oordeel begint dus met het je bewust zijn van je oordelen over je geliefde. Als je je het bewust bent, kun je ervoor kiezen om je oordeel niet uit te spreken maar het in plaats daarvan, te onderzoeken. Wat zegt het over jou? Als het huis niet opgeruimd is zoals jij dat wenst, word je dan onrustig? Als je geliefde minder waarde hecht aan openlijke liefkozing en zich daar niet aan conformeert, neemt jouw onzekerheid dan toe? Jouw oordeel vertelt jou iets over jou. En als je daar open voor staat, komt er ruimte vrij om lief te hebben. Om je geliefde te zien voor wie ze is, niet voor wie jij wil dat zij is. Niets opent iemands hart meer dan iemand met een open hart tegemoet treden.

Waaraan herken je EGO nog meer? Aan de mate waarop jij of je geliefde gelooft dat eerlijkheid het langst duurt. De eerlijkheid waarmee EGO opereert is over het algemeen vooral kwetsend en schadelijk. Het is namelijk uit op gelijk, de ander kleiner laten voelen en in deze hoedanigheid heeft eerlijkheid helemaal niets met liefde te maken. Dus als je gelooft dat je eerlijk bent door te zeggen dat je geliefde nu echt eens wat aan haar gewicht moet gaan doen, geloof je vooral in je eigen ideeën over eerlijkheid. EGO. Als je merkt dat je geliefde moeite heeft met haar gewicht, daar iets over zegt, dan is het jouw Liefde voor haar die maakt dat je haar steunt, dat je vraagt of je haar daarbij kunt helpen. Dat is het verschil.

Als EGO van haar relationele troon is gevallen, komt er ruimte voor acceptatie, enthousiasme, gelijkheid en gelijkwaardigheid.

Eerlijkheid uit Liefde zorgt ervoor dat je alleen maar eerlijk bent als deze niet kwetst, kleineert of de intentie heeft de ander te veranderen

Acceptatie

Om de Liefde te laten zijn, is het werken aan je relatie. Wat is de sleutel in de beweging van EGO naar een liefdevolle relatie? Het besef dat je kunt kiezen om Liefdevol te zijn. Je kunt ervoor kiezen niet meer te luisteren naar de gedachten die je vertellen over hoe je relatie eruit hoort te zien. Dus als jij morgen op vakantie wil maar je geliefde wil pas volgende maand, dan is dat wat het is en ga jij op vakantie en je vriendin blijft thuis. En de liefde vertelt jullie dat ……..

In het geval van Ingrid en Jarno werd snel duidelijk dat hun relatie zo vergiftigd was door EGO, dat de relatie op sterven na dood was. Zij gingen uit elkaar met wel een hele duidelijke les voor de toekomst: wil de liefde kunnen floreren, zorg dan dat zowel het oordeel als de kwetsende eerlijkheid plaatsmaakt voor zelfonderzoek. Van daaruit ontstaat acceptatie voor de verschillen en trots maakt plaats voor kwetsbaar kunnen zijn.

ZELFONDERZOEK

  • Maak eens een lijst van alle voorkeuren die je hebt ten aanzien van een partner.
  • Ga de lijst zorgvuldig na en bepaal voor jezelf welke voorkeuren voorkomen uit een ego-behoefte en welke voorkeuren voortkomen uit Liefde. Kun je ze onderscheiden en zo ja, waarin verschillen de voorkeuren volgens jou?
Innerlijke sexappeal

Innerlijke sexappeal

Heb je ooit een vrouw ontmoet waar je ogen op blijven steken door wat er om haar heen hangt? Een zichtbare vrouw, zachtaardig en met een gevonden rust. Ze oogt aantrekkelijk door haar levenslust en open blik. Deze vrouw neemt verantwoordelijkheid voor haar leven en is zich bewust van wat er bestaat aan gevoel, aan leven en aan zichzelf. Ze neemt ruimte in met een moeiteloze zelfverzekerdheid. Deze vrouw is vaste klant bij de sportschool van het leven. Zij zweet door zelfreflectie en meet de kwaliteit van het leven af aan de momenten, niet aan de jaren.

Eerlijk naar jezelf

In de spiegel kijken, echt naar jezelf kijken, is zweten. Het betekent dat je eerlijk naar jezelf bent: vragen kunt beantwoorden als wie ben ik, wat wil ik met mijn leven en is mijn relatie met mijn lief wel zoals ik dat wens? Als je de antwoorden niet hebt, vraagt het jouw bereidheid ernaar op zoek te gaan. Dat is niet eenvoudig. Soms is het zo ingewikkeld, dat we onszelf liever voor de gek houden. Meestal niet bewust. We houden onszelf gevangen in de illusie van dat wat niet is, maar wat we wel van onszelf (willen) geloven. Twitter en Facebook doen daarin ook goede zaken. Jezelf op deze podia uitvergroten geeft inzicht in jezelf. Voor even is dat helemaal goed, kan het je leven zelfs positieve impulsen geven. Op langere termijn houd je zo’n uitvergrote Ik niet vol, kost het je al je energie en aandacht. Waarom zou je doen alsof terwijl het echte leven zoveel meer te bieden heeft. Wil jij stralen, rust brengen in je leven, aantrekkelijk zijn voor jezelf en de vrouwen, leef dan de realiteit en neem de verantwoordelijkheid voor wat je voelt, ziet en ervaart. Het is wat ons betreft een weg naar leven met innerlijke sexappeal… nadat diezelfde werkelijkheid je eerst even pissig heeft gemaakt.

Afschuiven

Klinkt dit allemaal nog wat vaag? We kunnen het concreter maken. Is er wel eens iemand die tegen je zegt dat je altijd alles bepaalt of dat je bot en ongenuanceerd dingen zegt? Hoe reageer jij dan? Kans dat je het afschuift op de ander: ‘ ja, maar jij’ of goedpraat ‘zo ben ik nu eenmaal’. Dit zijn slechte excuses om de realiteit niet onder ogen te komen. Het is als een weegschaal die je vertelt in beweging te komen en jij die zegt dat het niet waar is.

Een tijd geleden meldt zich een vrouw van 42 aan. Zij stelt zichzelf als volgt voor; ‘Ik zie mezelf als een grijze muis en maak mezelf het liefst onzichtbaar in gezelschap. Ik weet niet wie ik ben en al helemaal niet wat ik wil met mijn leven’. Bij doorvragen blijkt de belangrijkste reden voor coaching; zij en haar partner, met wie ze al 15 jaar samen is, delen geen enkele vorm van intimiteit meer. De vrouw gelooft dat dit vooral met haar te maken heeft.

De weken die volgen zijn zwaar. Vooral schuldgevoelens spelen haar parten. Als de vrouw eenmaal de realiteit accepteert dat er een belangrijke relatie is tussen dit gevoel en gebrek aan verantwoordelijkheid nemen, verandert zij haar gedrag. Ze stelt zichzelf meer (lastige) vragen, gaat gesprekken aan met haar geliefde en ook durft ze zo nu en dan in een grotere groep iets van zichzelf laten zien. De veranderingen worden ook zichtbaar in haar kleding en haar uiterlijk. Tijdens de laatste sessie spreekt ze de magische woorden ‘Door eerlijk te zijn naar mezelf, ben ik meer verantwoordelijkheid gaan nemen. Ik heb mezelf laten geloven dat ik een grijze muis was, zo hoefde ik niet met mezelf aan de slag. Nu ben ik zekerder van mezelf en voel me meer vrouw dan ooit tevoren. Ook mijn lief vindt dat’, eindigt ze lachend.

Het gaat niet om wat je doet maar hoe je het doet. Het gaat niet om wat je bent maar wie je bent.

Innerlijke sexappeal

Er is dus goed nieuws. Wij vrouwen hebben het allen in ons een leven te leiden van sensualiteit, van innerlijke sexappeal. Denk maar eens terug aan dat hele jonge meisje dat je ooit was; compleet, vrij van angst van wat anderen wel niet zouden vinden, speels en open in de wereld. In de basis is de sensuele vrouw gelijk aan dat meisje met dat verschil: het volle bewustzijn. Als je jezelf kunt losmaken van je eigen verwachtingen, de verwachtingen van anderen, van ‘dat wat hoort’ kun je zijn wie je bent. Het vraagt moed en inspanning om jouw zinnelijke zelf aan de wereld te laten zien. De sensuele vrouw is een vrouw van zelfexpressie. Een vrouw die weet wie ze is en wat ze wil, ook in haar seksualiteit.

Zintuigen

Sensualiteit en seksualiteit wordt vaak door elkaar gehaald. Ze worden met regelmaat als synoniem gebruikt. Toch zit er een groot verschil tussen. Sensualiteit gaat over alles hoe we zijn in ons leven, hoe we in contact staan met alles en iedereen, hoe we onze zintuigen gebruiken om aanwezig te zijn, hoe we reageren. Seksualiteit is daar een onderdeel van. Je kunt seks hebben zonder sensueel te zijn en je kunt sensueel zijn zonder seks. Vrouwen met innerlijke sexappeal blinken, naast hun zelfbewustzijn, uit in vrouwelijk initiatief. Deze vrouwen zijn niet van passief afwachten, zoals nog weleens gedacht wordt. Het is een vrouwelijk, subtiel spel dat begint met lef! Want je moet wel dúrven.

Veilige grenzen

Durf jij? Of geven je gedachten je nog steeds een ‘ ja maar’ of ‘het zal wel’? Misschien ben je gesteld op je comfortzone. Of ben je je er niet bewust van dat je die hebt. De veilige grenzen waarbinnen we ons begeven; de wereld bezien met goed of slecht, mooi of lelijk, hard of zacht. Binnen deze kaders leven we volgens gewoontepatronen en automatismen. Gelukkig maar, tenslotte moet er gewoon brood op de plank en de hond laat zichzelf ook niet uit. De kunst is een evenwicht te vinden in het leven van alledag en momenten die je een niveau verder naar JOU brengen.

Sensuele zelf

Ben je klaar voor de verkorte handleiding naar jouw sensuele zelf? Gun jezelf dit cadeau, hét cadeau waar je levenslang plezier van hebt. En met jou vele anderen om je heen. Straks ben jij die vrouw waar ieders ogen op blijven steken omdat er iets om je heen hangt. Innerlijke sexappeal!

GEEF alle aandacht aan je zintuigen en je bent in het moment.

EXPERIMENTEER met je comfortabele zone. Doe iets wat je eigenlijk niet durft.

VERBIND je met anderen door jezelf te laten zien. Niet wat je bent, maar wie je bent.

ONDERZOEK wie je bent, wat je intenties zijn en wat je belangrijk vindt.

EIGENHEID vraag je in situaties eens af wat van jou is en wat van een ander.

LEEF doe zo nu en dan eens lekker gek en ondeugend … en vergeet niet voluit te lachen!