Het woord empathie is afgeleid van het Griekse woord empatheia, wat invoelen betekent. Empathie is dus het vermogen om de gevoelens van een ander te begrijpen door deze in te voelen. Inmiddels weten we dat mensen spiegelneuronen hebben waarmee we een idee krijgen van wat anderen voelen. Door onze spiegelneuronen kunnen we emoties aanvoelen en het gedrag van anderen betekenis geven.
Spiegelneuronen zorgen er dan ook voor dat we ons kunnen inleven in een ander. Ons empathisch vermogen is hieraan verbonden en zorgt voor onze betrokkenheid bij de ander. Ons lichaam bootst onbewust de gezichtsuitdrukking of lichaamshouding van de ander na; we reageren dan op een emotioneel niveau en bieden een of andere vorm van hulp aan.
Een negatieve interactiecirkel
Ondanks deze spiegelneuronen kunnen niet alle mensen resoneren met begrip voor wat een ander voelt. Daar zijn soms medische redenen voor (bijvoorbeeld psychische aandoeningen, autisme, enz.). Echter, de meest voorkomende reden voor een gebrek aan empathie is de negatieve cyclus waarin stellen terecht kunnen komen. De duivelse dans van aanklampen en terugtrekken. Wanneer stellen niet langer in elkaars behoeften voorzien, kunnen deze destructieve interacties ontstaan.
Wanneer we het gevoel hebben dat onze partner er emotioneel niet voor ons is, geven onze hersenen een alarmsignaal af. We gaan in de overlevingsmodus – vechten (achtervolgen), vluchten (terugtrekken) of bevriezen. Dit overlevingsmechanisme helpt ons als waarschuwing wanneer er werkelijk gevaar dreigt. Echter, in ons dagelijks samenzijn zorgt dit overlevingsmechanisme ervoor dat we niet langer in staat zijn te verbinden.
Er ontstaat een negatieve interactie cyclus waarbij beide partners getriggerd worden. Ik noem het ook wel; ‘het hechtingsalarm gaat af’. Het voorkomt dat stellen echt aanwezig kunnen zijn bij elkaar. Het is namelijk zo dat als we bezig zijn met overleven (hyperwaakzaam worden voor bedreigingen), we niet langer in staat om de boosheid of het verdriet van onze partner te ontvangen.
Empathie heeft verbinding nodig
Brené Brown liet in 2012 een prachtige korte animatiefilm zien in haar Power of Vulnerability Ted Talk. Ze laat ons op prachtige wijze zien hoe empathie eruit ziet en aanvoelt.
Het goede nieuws is dat empathie en verbinding iets is dat stellen kunnen ontwikkelen. Emotional Focused relatietherapie helpt koppels de destructieve patronen te ontrafelen die hen hebben gevangen houdt in hun reactieve cyclus. Het begrijpen van iemands houding in de cyclus, evenals de emoties en behoeften die hieronder liggen, maakt dat angstige, verontrustende gevoelens kalmeren. Het stelt koppels in staat nieuwe manieren te ontdekken om elkaar te benaderen; vanuit meer veiligheid en hernieuwd vertrouwen, kunnen zij zich verbinden.
De reis van een held; de donkere kant van ons bestaan.
Wat gaat de fase over als we in de donkere kant van ons bestaan terechtkomen?De ongelukkige, wrede waarheid is dat sommige van onze slimste, knapste, meest hardwerkende en getalenteerde presteerders, de eersten zijn die in een depressie terechtkomen. De donkere nacht van ons bestaan is het moment waarop het lijkt dat al onze aangeboren capaciteit onvoldoende is. Het is dát moment in Die Hard dat John McClain, uitgeput en ontmoedigd, een agent vraagt om zijn vrouw te vertellen dat hij van haar hield. Het is het moment in The Wizard of Oz waarop Dorothy, opgesloten in de toren, het zand uit de zandloper ziet rennen. Lees ook: De reis van de held; over onze persoonlijke ontwikkeling
Verraad. Nederlaag. Verlies van hoop. We hebben in ons leven crisis nodig om het leven de kant uit te sturen die we voor onszelf wensen. Ik kan het niet mooier, vrolijker of optimistischer maken. Om te groeien is het nodig dat je de bodem gevoeld hebt. Als je nog nooit plat op je gezicht bent gevallen, heb je gewoon nooit het uiterste uit jezelf gehaald. Het enige dat de knop “groei” in uw hersenen activeert, is falen. No pain, no gain. De donkere kant van ons bestaan helpt ons naar het licht.
Stap 7: de donkere kant van ons bestaan – de crisis
De grot – als metafoor voor de donkere kant van ons bestaan – kan veel dingen vertegenwoordigen in het verhaal van de held: zoals een werkelijke locatie waar een vreselijk gevaar ligt of een innerlijk conflict dat de held tot nu toe niet heeft moeten doorstaan. Terwijl de held de grot nadert, moet hij de laatste voorbereidingen treffen voordat hij die laatste sprong in het grote onbekende maakt.
Bij de drempel van de binnenste grot kan de held opnieuw geconfronteerd worden met enkele van de twijfels en angsten. Dezelfde als die voor het eerst aan de oppervlakte kwamen bij zijn oproep tot avontuur. Hij heeft misschien wat tijd nodig om na te denken over zijn reis en de verraderlijke weg die voor hem ligt om de moed te vinden om door te gaan.
Deze korte adempauze helpt het publiek de omvang van de beproeving te begrijpen die de held wacht en escaleert de spanning in afwachting van zijn ultieme test.
De zevende stap in de reis van volwassenheid betreft de schaduwzijde van al je inspanningen. Wat als je enorm je best doet en het is niet genoeg? Als je ergens om geeft en het gaat niet de kant op die je wenst voor jezelf? Wat als…? We kunnen te maken hebben met tegenslagen, wanhoop, verraad of onmacht. Het kan zijn dat we het niet meer weten en verteerd worden door twijfel. Het kan voelen als het einde van de wereld.
Deze fase wordt wel ‘de donkere nacht van de ziel’ genoemd. Een soort existentiële crisis, die een pijnlijk dip vereist voordat je tot volledig bewustzijn komt. Als je deze ervaart en niet weet wat er gebeurt, kan het een angstige, onzekere periode zijn.
In mijn dagelijkse praktijk zie ik de fase die de donkere kant van ons bestaan vertegenwoordigt, op hele verschillende manieren tot uiting komen: ‘onverwachte’ relatieproblemen, financiële debacles, familieruzies en mensen die zich daadwerkelijk met depressieve klachten melden: ze hebben zo hun best gedaan, hard gewerkt en het was niet genoeg. Ze zijn van hun zadel gevallen en willen niets liever dan er meteen weer opspringen.
Alleen het lukt niet. Het is een plek die uiteindelijk zeer transformerend kan zijn. Maar dat is niet wat ik ze meegeef. Want natuurlijk hebben ze recht op hun eigen pad, hun eigen ervaringen hierin. Toen ik mijn eigen crisis in dit leven had, heb ik deze tot in de diepte gevoeld en daar de tijd voor genomen. Het was uiteindelijk – ondanks de verliezen en de pijn – bevrijdend maar dat voelde zo met terugwerkende kracht.
Hoe herken je deze fase? Er zijn eigenlijk best een aantal aanwijzingen die kenmerkend zijn voor deze fase. Hieronder noem ik er een aantal:
1. Je bent in de war omdat je het gevoel hebt dat je er nu ‘zou moeten’ zijn.
Dat is het geval met deze donkere kant – het komt meestal precies op het moment dat je alle reden hebt om tevreden te zijn. Wie herkent het dertigers dilemma hierin? Wat er gebeurt, is dat je ziet hoe de externe dingen je niet gelukkiger hebben gemaakt. Je illusies over wat er echt toe doet, staan op klappen. Het deel van jou dat nog steeds dingen van buiten achtervolgt om je vervuld te voelen, spat uiteen. Lees ook: met vallen en opstaan
2. Je voelt je overweldigend vastzitten of ‘verloren’.
Het gevoel van vastzitten komt meestal naar voren wanneer je de beperkingen die je jezelf oplegt, begint te herkennen. Je ‘verloren’ voelen betekent gewoon dat je niet langer leeft volgens het script dat je zelf hebt bedacht – je opent je voor een geheel nieuwe manier van leven en een totaal nieuw leven … natuurlijk voelt het alsof je niet weet waar je bent op weg.
3. Je begint steeds minder bezig met mensen te imponeren..
In plaats daarvan heb je meer aandacht voor écht contact. Je beseft dat er twee manieren zijn om met mensen om te gaan: proberen hun goedkeuring te krijgen door ‘beter’ te zijn dan zij, of proberen echt contact met ze te maken. Als je probeert indruk te maken op mensen die je leuk vinden, voel je je altijd leeg. Het is een zeer doordringend mechanisme dat het ego gebruikt om zichzelf te kalmeren wanneer de angst ontstaat om echt door een ander te worden gezien.
4. Je hebt angstige en irrationele gedachten
In de schaduw van jouw dagelijkse bestaan kun je last hebben van allerlei irrationele, storende gedachten. Je wordt je bewust hoezeer je ego jou bespeeld en hoe op deze manier je leven onder controle wordt gehouden.
5. Je heroverweegt jouw zienswijze ten aanzien van ‘succes’.
Daar waar je in je tienjaren succes nog synoniem laat lopen aan geld en roem, realiseer je je nu dat succes eigenlijk een hele andere betekenis heeft. Langzaam ontdek je dat rijkdom de wijsheid is die je verder helpt in jouw leven en dat succes staat of valt met de mate waarin jij je leven kunt vervullen met authenticiteit, integriteit en vertrouwen. Lees ook: we hebben anderen nodig!
6. Je begint te begrijpen waar mensen het over hebben.
Je krijgt langzaam maar zeker het besef dat de meerderheid van de mensen op een verdoofde, niet-verbonden automatische piloot leeft waarin veel, tot aan hun interesses en partnerkeuze toe, meer wordt gekozen op basis van wat de “maatschappij” verkiest en minder op basis van hoe ze zich echt voelen.
7. Je begint te herkennen en te voelen wat echt lijden is.
Ons vermogen om empathisch te reageren, neemt toe. Voorheen dachten we dat we konden voelen wat een ander voelt wanneer hij/zij lijdt. Nu kunnen we daadwerkelijk meevoelen. We staan meer open voor andermans lijden. Het resoneert meer en we willen daarin ook een hand uitreiken.
Casus vervolg:
De reis van Thomas om uit te vinden wat bij hem past en waar hij vervulling in gaat vinden, is op een punt gekomen dat Thomas vaker in de war is dan dat hij helderheid heeft over welk pad voor hem klaarligt. Toch is hij helder over één ding: zelfs de wiebeligheid van alles wat hij momenteel ervaart is beter dan de automatische piloot waarin hij zat.Thomas laat steeds vaker aan mensen zien in welk proces hij zit. Hij krijgt vele malen afkeurende, weinig empathische reacties maar het deert hem niet. Thomas is vastberaden.Ook al heeft hij last van allerlei irrationele angsten, hij wil dit proces voortzetten.
Als je aanvoelt dat je deze fase moet doorlopen om een bewuste staat van zijn te bereiken, kan het je helpen om een lijst je te maken van dingen die je graag doet als je het even niet meer ziet zitten. Als je inderdaad plat op je rug op de grond ligt en niet de energie hebt om overeind te komen. Vraag iemand om je te helpen en doe leuke dingen. Niet om jezelf af te leiden en niet te voelen wat je voelt, maar om weer energie op te doen.
Ga dansen. Breng een bezoek aan de dierentuin. Koop een ijsje. Speel een potje Skip-bo. Ga vrijen. Leen iemands hond en maak een strandwandeling. Voer de eenden in het park. Ik weet niet wat je gelukkig maakt. Maar jij wel. Maak een lijst: nu, vandaag. Beschouw het als een recept voor toenemende tevredenheid.
De reis van een held (5) – we hebben anderen nodig.
In deze serie over het bewustzijn als volwassen mens, hebben we al een kleine tocht gemaakt; omgaan met onze negatieve emoties, je angst overwinnen, verantwoordelijkheid nemen en kwamen we aan in het gebied van de tussentijd. De overgangsfase van waar je zit in je leven naar de helderheid vinden wat je bestemming wordt. Deze vijfde stap betreft de fase waarin je je gaat realiseren dat als je nieuwe vaardigheden nodig hebt om daar te komen waar je zijn wil, je anderen nodig hebt. En m=sta jej jezelf dat toe?
Stap 5: we hebben bondgenoten nodig om verder te kunnen
De held is over de drempel die het gewone onderscheid van het buitengewone; hij/zij heeft de beproevingen doorstaan en wordt nu ‘heimelijk’ geholpen door de adviezen, amuletten en geheimzinnige handreikingen van helpers.Voor het eerst ontdekt de held dat het goedaardige kracht is die hem ondersteunt. Het vertrouwen groeit en het verlangen naar momenten van overwinning, eveneens. Deze zijn vooralsnog tijdelijk van aard.
De vijfde stap in de reis van volwassenheid betreft het opdoen van nieuwe vaardigheden en ervaringen en daarbij de mensen toelaten die je daarbij kunnen ondersteunen. De reden om stil te staan bij deze fase is simpel en tegelijkertijd essentieel om verder te kunnen. Als je namelijk het gevoel hebt dat je momenteel niet de mogelijkheid hebt om iets te doen, onthoud dan dit: Het ontbreekt je in deze fase voornamelijk aan de afwezigheid van de juiste informatie én aan de ondersteuning die je helpen om verder te komen. Dit betekent niet dat je het geloof mist dat je je dromen kunt realiseren, maar dat je je realiseert dat er een kloof ligt tussen je huidige capaciteiten en de capaciteiten die nodig zijn om je droom te realiseren.
Welke vaardigheden of welke informatie heb je nodig om je doel te bereiken? Om verantwoordelijkheid te nemen in de drie belangrijke levensgebieden van je leven? Werk/zingeving, gezondheid en relaties? Als je op alle drie tegelijk richt, bestaat het niet dat je onbewust blijft. Kinderen mogen zich richten op hun vriendjes en daar alle aandacht voor hebben. Elk wakker volwassen mens heeft zijn/haar aandacht op al deze gebieden nodig. En dat is niet niks. Dat gaat je niet in je eentje lukken. Je gaat hoe dan ook andere mensen nodig hebben. In een traditionele samenleving zou dit een kring van oudsten zijn geweest, de oude mannen en oude vrouwen van de stam. Als groep waren ze de opslagplaats van alle nuttige kennis die iemand in de stam ooit heeft ontdekt. Dit is waar de jongere leden naartoe zouden gaan om te leren hoe ze elke stap van het leven moesten hanteren.
Mentoren, coaches, leraren – deze mensen vullen de gaten in je kennis op, ondersteunen je als je je je somber voelt, helpen je om in jezelf te geloven als je de hoop hebt verloren. Ze zijn over het algemeen nieuwsgierig, geven eerlijke feedback en kunnen je tot nieuwe inzichten brengen. Ze kunnen vrienden zijn, zolang ze je ondersteunen om je beste te zijn. Je allerbeste bondgenoot zal je partner zijn, iemand waarop je 100% kunt vertrouwen om je de waarheid te vertellen, op je hoede te zijn en je te helpen je aan jezelf te houden.
ONMOGELIJK IS SLECHTS EEN MENING
Thomas is inmiddels een aantal keer bij zijn coach geweest. Er is een nieuwe, onbekende wereld voor hem open gegaan. Hij realiseert zich nu hoezeer hij zijn keuzes in het leven heeft laten afhangen van wat zijn ouders wilden voor hem. Hij leefde het leven wat zijn ouders hadden gewild. Nu hij zich hier bewust van is, krijgt hij een nieuwe uitdaging: wat is werkelijk van hem? wat past bij wie hij is? weet hij eigenlijk wie hij is en kan Thomas daar contact mee krijgen.
Rolmodellen passen ook in deze categorie: mensen die hebben bereikt wat jij in je leven wilt bereiken. En voor alle duidelijkheid: dat kan op vele gebieden zijn, niet alleen maar carriëre. Ik heb zelf een aantal inspiratiebronnen gehad in mijn leven. Zij hebben mij verder gebracht op mijn pad, zowel ten aanzien van mijn werk alswel mijn gezondheid en zeer zeker mijn relaties. Nog steeds bel ik ze op als ik advies nodig heb. Door goed om je heen te kijken, anderen te bestuderen en door nieuwsgierig te zijn, leer je veel over jezelf. Waar ga je op aan? Wat maakt je enthousiast? Een belangrijke vraag is: hoe gebruiken ze hun geest, lichaam en hart anders dan jij die van jou gebruikt? Als de verschillen aantrekkelijk zijn voor jou en in overeenstemming zijn met jouw eigen waarden, ga er dan voor! Zo niet, vind dan nieuwe rolmodellen.
Wil je je volwassen reis in een bewuste staat voortzetten, is het jouw verantwoordelijkheid om te erkennen dat je anderen nodig hebt om verder te komen in jouw leven. En geloof me, zodra je alle info hebt die je nodig hebt om je vaardig c.q. moedig genoeg te voelen om de reis voort te zetten. is er niets meer wat jou tegenhoudt het volwassen leven te leiden waar je naar verlangt – inclusief de emotionele vrijheid om je dromen te vervullen. Mocht je nu allerlei gedachten in je hoofd krijgen die je daarvan weghouden, weet dan dat dit excuses zijn. De stem van angst staat paraat en brengt je weer terug naar stap 2 in volwassenheid. Ook helemaal goed. Deze beproeving is zeer gewenst: het dient namelijk jouw belang om angst plaats te laten maken voor moed, daadkracht en uiteindelijk liefde. Voor het leven dat je wenst.
Vertrouwen is het fundament waarop de pilaren van elke relatie, rusten. Zonder vertrouwen heeft de relatie – welke relatie dan ook – weinig kans en zonder wederkerigheid in de relatie, heeft vertrouwen geen waarde. Vertrouwen is de lijm die mensen met elkaar verbindt en tegelijkertijd is gebrek aan vertrouwen misschien wel de belangrijkste reden waarom relaties eindigen. Waarom is vertrouwen zo belangrijk in relaties?
Vertrouwen voorziet in wederkerigheid. Om wederkerigheid in de relatie te laten floreren, is vertrouwen onontbeerlijk. Het is de bouwsteen voor elk emotioneel en relationeel verkeer. Zoals een kind het vertrouwen van haar ouders nodig heeft om zich goed te kunnen ontwikkelen, zo geldt dat ook voor elke vorm van relationeel verkeer. In vertrouwen zijn we loyaal, in vertrouwen durven we onszelf te laten zien, in vertrouwen kunnen we kwetsuren overstijgen.
Vertrouwen maakt veerkrachtig. In veiligheid en vertrouwen in relaties met anderen zijn we beter in staat om bij tegenslag, flexibel te reageren op situaties. Het zorgt ervoor dat we hulp vragen en/of boven de situatie te hangen en daarop te reageren. Vertrouwen in anderen en onszelf is de natuurlijke afweer tegen slecht nieuws, verlies, trauma of tegenslag.
Vertrouwen helpt om eerdere kwetsuren te helen. Uit onderzoek is gebleken dat we eerdere kwetsuren o.a. op het gebied van vertrouwen, kunnen helen als we anderen (weer) vertrouwen en daar verbinding mee voelen.
Vertrouwen geeft rust en veiligheid. Als er vertrouwen is, kun je het oneens zijn met elkaar, zelfs conflicten hebben zonder dat het jullie relatie aantast. Het is ‘slechts’ een manier om de kaarten weer te schudden en helderheid te krijgen waar je met elkaar staat.
Vertrouwen zorgt ervoor dat je emoties niet met je aan de haal gaan. De mate waarin je de ander vertrouwt, is tegelijkertijd de mate waarin je bepaald gedrag van de ander interpreteert als intentioneel of juist niet. Bijvoorbeeld als iemand die je heel erg vertrouwt je kwetst, ben je eerder geneigd om het gedrag toe te schrijven als niet-intentioneel; ‘hij heeft het vast niet zo bedoeld’. Het tegenovergestelde is ook het geval: als je iemand niet vertrouwt, is de kans groot dat je gedachte begint met; ‘zie je wel…’
Vertrouwen is de plek waar je moed mag oefenen en je angsten uitspreekt. Uit: RAAK in je relatie
Vertrouwen in de relatie is een groot goed. Iets waar je zorgvuldig mee omgaat. We kunnen nu eenmaal niet maar een beetje vertrouwen. Vertrouwen doe je of doe je niet. Maar wat zijn nu kenmerken waardoor je reden hebt om de ander te vertrouwen? Die zijn namelijk best duidelijk:
Openheid en transparantie. Iemand die je vertrouwt deelt in openheid wat hem of haar bezighoudt. Zonder enig voorbehoud. Hij/zij is bereid om, ook als het lastig is, jou deelgenoot te maken van wat hem/haar bezighoudt, waar twijfel zit en welke gedachten en gevoelens hij/zij heeft. De ander laat zich aan jou zien.
Is niet uit op gelijk krijgen maar heeft zijn/haar prioriteit bij de relatie. Deze persoon vindt het geen probleem om sorry te zeggen en somt ook geen excuses op om zijn ‘fout’ toe te dekken.
Legt zijn/haar bezigheden neer als je aangeeft hem/haar nodig te hebben. Een persoon die betrouwbaar is, is de persoon die aanvoelt wanneer jij zijn/haar aandacht nodig hebt. Jij bent op dat moment even prioriteit en dat voel je.
Heeft luisterende aandacht. Een van de momenten waarin voelbaar is dat de ander te vertrouwen is, is de mate waarin de ander oprecht naar jou luistert. Zonder zijn/eigen punt te willen maken of je te onderbreken. Dat is zo’n moment waarop je voelt dat deze persoon er echt voor jou is. En betrouwbaar is.
De ander geeft vriendelijk en duidelijk zijn/haar grenzen aan. Ik zeg altijd; liefde heeft grenzen nodig. Als je weet waar je bij de ander aan toe bent, is dat een belangrijk onderdeel van vertrouwen. Iemand is duidelijk, consistent in zijn/haar handelen en daarmee betrouwbaar.
Als vertrouwen de tand des tijds doorstaat, legt het een mooie fundering voor duurzame en op groei gebaseerde relaties.
Wat als je als kind elke morgen wakker wordt en je alertheidsysteem meteen op 100 procent ‘aan’ staat? Je daarmee scant hoe de stemming van één van beide ouders zal zijn als je dag begint? En je denkt dat het aan jou ligt als diezelfde ouder drie dagen zwijgt omdat hij/zij boos is op de andere ouder? Dan leer je al heel jong dat de wereld onveilig is en de beste manier is om daarin te overleven, je volledig aan te passen – jezelf als het ware onzichtbaar te maken – zodat je op deze manier je eigen veiligheid waarborgt.
Dit is een illustratie van hoe een volwassene in een volwassen relatie nog steeds dealt met het mechanisme dat hem of haar als kind overeind hield. Maar ditzelfde mechanisme kan in het volwassen leven ervoor zorgen dat het lastig is om verbinding aan te gaan. Als het mechanisme in je kinderlijke ontwikkeling is geweest dat je je óf aanpaste – of de andere kant van diezelfde medaille – in uiterste onafhankelijkheid geloofde dat je het allemaal wel alleen kon, ontwikkel je weinig of geen autonomie; het vertrouwen dat je je mag onderscheiden van de ander door een eigen mening te hebben, door je eigen grenzen te bewaken en door stevig op je eigen benen te leren staan. Vanuit deze stevigheid kun je in vertrouwen uitreiken naar de ander.
Je verbinden op een manier waarin jij jij bent, de ander de ander en jullie samen wij zijn. In afhankelijkheid verlies je jezelf, in onafhankelijkheid blijf je afgescheiden. Om te kunnen verbinden heb je een helder besef nodig van wie jij bent en waar je voor staat in dit leven terwijl je tegelijkertijd voelt dat je de ander nodig hebt. Op dezelfde manier als de ander jou nodig heeft.
En voor wat betreft de volwassene die het kind was dat zich aanpaste; zij leerde in haar volwassen relaties – door veel schade en schande wijzer geworden – de paradox kennen dat het nodig was om op eigen benen te staan ( in chique termen noemen we dit differentiëren ) en tegelijkertijd dat elkaar nodig hebben geen teken van zwakte is maar juist de kracht van verbinding uitdrukt.
Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Recente reacties